Bonte tapuit op Texel

Afgelopen weekend met Jelle een paar dagen naar Texel geweest om te vogelen. We hebben het hele eiland afgestruind op zoek naar nieuwe en bekende soorten. Onderweg in de auto naar de Cocksdorp (noorden van het eiland) keek Jelle op de Blackberry en zag dat er bij de Jan Ayleslag in het zuiden een bonte tapuit was gezien. Dus ik vol in de remmen 180 graden gedraaid en plank gas naar de bewuste strandopgang. Daar aangekomen stonden er al verscheidene vogelaars naar het beestje te turen. De volgende dag even een paar uurtjes alleen terug gegaan om goede foto's te kunnen maken nadat ik Jelle had afgezet om te gaan zeetellen (samen met Henk en Gerry Kroeze. Ik koos voor de tactiek om niet achter de vogel aan te gaan jagen zoals de andere fotografen wel deden maar om op een bepaalde plek te gaan wachten todat de vogel daar kwam zitten. Deze tactiek werkte goed want op een gegeven moment kwam de tapuit op ongeveer 4 meter afstand op een pallet met oude strandstoelen zitten.
Ik kon zodoende enkele prachtige foto's maken. Andere nieuwe soorten die we zagen waren de Amerikaanse wintertaling en de slechtvalk.

Blauwborst

Ik wil al tijden een goede foto van een blauwborst maken. Vorig jaar had ik wel enkele foto's van de blauwborst maar er was er geen enkele waar ik tevreden over was. Aangezien ze s'winters afreizen naar het zuiden moest ik wachten tot het voorjaar. Ik hoorde van Jelle dat er bij de Jezuitenwaai eentje gezien was. Dus vanmorgen mijn schuiltentje, camera, stoeltje en statief gepakt en op weg. Bij de Jezuitenwaai aangekomen eerst met de verrekijker gezocht of ik er eentje zag. Al na enkele minuten kreeg ik een blauwborst in het vizier. De vogel zat aan de waterkant in een rietkraag. Mijn spulletjes even illegaal over het prikkeldraad getild en mijn tentje vlakbij de rietkraag neergezet. Na een minuut of tien kon ik mijn eerste foto schieten. Ongeveer een uur of 5 heerlijk rustig het beestje kunnen bekijken en fotograferen. Ik hoorde ook nog een vroege grote karrekiet en een wielewaal. Ik ga binnenkort nog een keer terug als het wat zonniger is om nog betere foto's te kunnen maken.

Een nat pak

Afgelopen zaterdag leek het mij tijd om eens bij mijn ijsvogelplek in Groessen te gaan kijken of de vogels na de winter al terug waren gekeerd. IJsvogels zoeken in de winter vaak open water op dat niet zo snel dichtvriest. Maar nu, begin maart keren ze vaak terug op hun vaste broedplaatsen. Dus ik pak al mijn spullen in de auto (cameratas, schuiltent, statief, rijstzak, stoeltje, eten en drinken) en spoed me naar de Jezuïtenwaai bij Groessen. Daar aangekomen laad ik alles uit en hang mezelf vol met deze atributen (al snel een kilo of 10). Eerst een kilometer door de weilanden lopen en op het laatst nog even over een hek van prikkeldraad klimmen. Normaal geen probleem, maar nu stond er door het slechte weer van de laatste tijd een laag water van zo,n 20 a 30 centimeter. Zonder laarzen maar met mijn waterdichte wandelschoenen loop ik de eerste 15 meter door het water. Bij het prikkeldraad grijp ik een paal vast en zet mijn linkervoet op het draad. Met een zwaai probeer ik mijn rechtervoet naast de linker te plaatsen maar door het gewicht van mijn bepakking val ik terug achterover en ik grijp me dus vast met mijn hand in het prikkeldraad. Helaas kan ik het gewicht niet houden en val dus languit in het water. Gelukkig zit mijn camera in de fototas dus die is droog gebleven. Verder was ik van top tot teen kletsnat. Broek, jas, trui alles door en door nat. Ik heb dus wel even alle goden aangeroepen zoals u zult begrijpen. Even speelde ik nog met de gedachte om door te gaan, maar toen ik mijn bebloede hand zag en de eerste rillingen van de koude wind mij kippenvel bezorgden ben ik rechtsomkeer gegaan om mij thuis te laten uitlachen door mijn geliefden. Thuis natuurlijk gelijk droge kleren aangedaan en vervolgens naar het bos gereden om nog wat van de dag te maken. Maar daar heb ik vier uur in mijn schuiltent gezeten zonder ook maar een vogel voor de lens te krijgen. Ik denk dat het mijn dag niet was.

Dwaalgast Humes Bladkoning

Jelle ontdekte op waarneming.nl een bijzondere waarneming van Rudi Schwartz uit Gendringen. Deze had tegenover zijn voortuin in de boomgaard bij de buurman een vreemd vogeltje gehoord. Na enig gezoek bleek het om een Humes Bladkoning te gaan. Tot nu toe zijn er in Nederland minder dan 10 waarnemingen ooit gedaan van deze dwaalgast. De vogel broedt in Centraal Azie en overwintert in de lage gebieden van Afghanistan, Pakistan de Himalaya en India. Op vrijdagmorgen 21 december had ik tijd om even te gaan kijken. Ik was alleen en parkeerde de auto onder een berkeboom. Na ongeveer twintig minuten zag ik door de bomen het beestje in mijn richting komen. Het is een zeer beweegelijk vogeltje dat geen seconde stil zit. Ik had de camera op een rijstzak op het half geopende raam van het portier liggen. De vogel kwam op 3 meter afstand van mijn raam op een takje zitten en fladderde van de ene tak naar de andere op zoek naar voedsel. Helaas waren de lichtomstandigheden erg slecht, het was nog schemerig en mistig zodat ik met 1600 ISO moest fotograferen. De kwaliteit van de foto´s is dus niet optimaal maar ik ben erg blij met deze waarneming. Op zaterdag ben ik met Jelle terug geweest om betere foto´s te maken maar er stond al een tiental fotografen te wachten. Helaas heeft niemand de vogel nog terug gezien. Ik heb dus als enige unieke plaatjes van dit bijzondere vogeltje.

De kuifduiker van Cuijk

Maandag had ik al een poging ondernomen om een bezoekje te brengen aan de kuifduiker op de Kraaijenbergse plassen bij Cuijk. Maar doordat ik na 5 kilometer al in de file stond heb ik het toen niet gehaald. Vandaag op mijn vrije dag een nieuwe poging ondernomen. Natuurlijk opnieuw aangesloten achterin de file, maar na een ruim uur was ik terplekke. Het mooie ochtendlicht was toen al verdwenen achter een aanstormende dreigende grijze lucht. Gelukkig had ik het beest snel gevonden want er stond al een vogelaar met een telescoop. De kuifduiker zat kort aan de kant zo'n 50 meter verderop. Samen liepen we langzaam die kant op maar dat had geen succes. De kuifduiker en tal van andere eenden maakten zich uit de voeten. Toen ben ik een eindje verderop maar in het gras gaan liggen op een stuk tentdoek. Dit bleek de goede taktiek want de vogel kwam al snel weer naar de kant. Al vissend en duikend kwam hij steeds dichterbij. Op een gegeven moment zat hij op ongeveer 8 meter. Na de zoveelste duik kwam hij weer boven met een visje in de bek. Enkele leuke foto's kunnen maken waarna het al snel begon te regenen. Deze regen hield niet meer op dus het spul maar ingepakt en kletsnat op weg naar huis om de foto's te bewerken voor birdpix.nl.

Waterspreeuw

Er zijn weer waterspreeuwen in Rozendaal/Velp gezien, evenals vorig jaar. Dus vanmorgen halsoverkop in de auto richting Rozendaal. Via Doesburg gereden om zo de file op de A12 te vermijden. Dat is gelukt. Helaas werd ik op deze alternatieve route wel geflitst dus dat zijn dure foto's geworden van de waterspreeuw. Gelukkkig wel op de valreep (ik moest om 12.00 uur beginnen op mijn werk) een aantal leuke foto's van de vogel kunnen maken. Het beest heeft een slecht linkeroog, waarschijnlijk door een parasiet.

Tuinstudio

Van de week heb ik mijn tuinstudio weer ingericht. Dat betekend sjouwen met lange takken uit het bos. Onder de veranda heb ik een cameraplek gemaakt. De camera ligt hier op vijf gele kratjes met daarop een rijstzak voor de stabiliteit. Mijn camouflagenet hangt vanaf het dak naar beneden. Ik kan dus de vogeltjes wel zien maar ze zien mij niet. Met wat bessentakjes voor de kleur (zie foto's hiernaast) is het geheel klaar voor gebruik. Ik heb natuurlijk wel allerlei soorten vogelvoer opgehangen zodat de vogels ook werkelijk naar de tuin toe willen komen. Nu sta ik dus af en toe een paar uurtjes te wachten met de camera in de aanslag. Tot nu toe zijn er alleen bekende soorten geweest (koolmees, pimpelmees, huismus, roodborst end.)Ik hoop binnenkort (als het kouder wordt) ook een paar minder bekende soorten te kunnen platen.