Wachten, wachten

Om 6.15 uur loopt de wekker af. Ik ga met Jelle naar de Oostvaardersplassen voor de bekendste IJsvogel van Nederland en voor de Baardmannetjes. Daar aangekomen snellen we naar "De Poelruiter", de hut waar de meest gefotografeerde IJsvogel van het land zich meestal laat zien op het evenbekende takje. We worden in de hut vergezeld door een vijftal mede vogelaars. Aangezien de IJsvogel in geen velden of wegen te bekennen is wordt het al snel melig. De opmerkingen over en weer tussen de vogelaars en de sterke verhalen zijn van bedenkelijk niveau. Maar er wordt wel gelachen. Na drie uur zijn we het wachten zat en vertrekken we naar het Julianapad waar we Baardmannetjes verwachten. Al snel horen we de metaalachtige roep van deze prachtige "Gothic"rietvogel. Ik duik het hoge riet in en baan me een weg tussen de lange stengels. Na 15 minuten wachten strijkt er vlak bij me een mannetje neer. Ik moet vanuit de hand fotograferen want tussen de wuivende rietstengels kan ik geen statief gebruiken. Ik slaag er gelukkig in een aantal aardige foto's te maken en dus hebben we nog tijd over om even terug te gaan naar de "Poelruiter". Het groepje fotografen van 's-morgens zit er nog steeds en laat triomfantelijk hun foto's zien van toen wij net vertrokken waren. Ook wij hebben nu geluk want even later komt de hoofdpersoon aangevlogen. We kunnen enkele prachtige platen maken en keren voldaan huiswaarts. Klik op de baardman foto voor een reportage.